Op woensdag 17 mei vertonen we in samenwerking met COC Midden-Gelderland de aangrijpende documentaire Uit ’t leven waarin drie mensen uit de LHBTIQ+ gemeenschap vertellen over de donkere periode in hun leven waarin zij bijna bezweken aan wanhoop en doodsverlangen. Na de film is er een zaalgesprek met onder anderen de maker(s).

De LHBTIQ+ gemeenschap worstelt al jaren met extreem hoge aantallen zelfdoding. Volgens cijfers van 113 Zelfmoordpreventie heeft bijna de helft van de Nederlandse lesbische-, homo- en biseksuele volwassenen ooit zelfmoordgedachten gehad. Dat is vijf keer vaker dan in de algemene volwassen bevolking. Het aantal dat daadwerkelijk een poging doet, is vier tot vijf keer zo hoog. Voor transgenderpersonen zijn de cijfers nog schokkender: vijf tot tien keer hoger. Toch lijkt het onderwerp zelfdoding binnen de regenboog-community een taboe.

Documentairemaker Tim Dekkers en scenarioschrijver Henk Burger willen dit taboe doorbreken met de aangrijpende documentaire Uit ’t leven. Ruim twee jaar lang volgden zij drie LHBTIQ+’ers die een inktzwarte periode achter de rug hebben. Hebben acrobaat Jean, model Solange en gemeenteraadslid Kris hun leven weer voorgoed op de rails? Hoe willen zij een steun en een voorbeeld zijn voor anderen in geestelijke nood. Of loert ook bij hen toch altijd nog een mogelijke terugval?

Het initiatief voor deze documentaire kwam van Henk Burger (60), scenarioschrijver, die zelf tweemaal depressieperiodes doorstond. Op 7 september 2017 om 15.07 uur werd Henk nietsvermoedend getuige van een live zelfmoordpoging op Facebook. Een vriend kondigde plots in een zelf geplaatst bericht aan dat hij ‘niet meer op deze planeet zou zijn’ als zijn vrienden dit bericht zouden lezen. Hij was het leven zat, schreef hij. Een gevoel van ‘er niet toe doen, niet gezien zijn’. In een aparte vriendengroep op Messenger volgden oproepen om ‘het niet te doen’. Vrienden waren onmiddellijk naar zijn huis gegaan, waar de politie zijn deur forceerde. Terwijl zij buiten moesten wachten, werd hij binnen gereanimeerd. De minuten tikten tergend langzaam weg. Veertig minuten lang duurde de angstvallige stilte online. Tot het bericht van een van de vrienden gepost werd: …Hij is dood.