50 jaar Focus: The Commitments (1990)

Tickets:
Meer special 50 jaar Focus in 50 films

50 jaar Focus: The Commitments (1990)

Alan Parker - VS / IE / GB - 1991 - 118 minuten - taal: Engels - ondertiteling: Nederlands
  • 12 jaar en ouder
  • geweld
  • grof taalgebruik

Deze film is onderdeel van ons jubileumprogramma ’50 jaar Focus in 50 films’, waarvoor vrienden en bekenden van Focus de selectie mochten maken. The Commitments is de favoriet van Focus-bezoeker Misha Davids, die op donderdag 9 mei de film van een inleiding voorziet. Op die avond is de film te zien in de openluchtzaal op het dak.

Geestige, aanstekelijke verfilming van de gelijknamige roman van Roddy Doyle, waarin een groep jonge, onervaren muzikanten uit Dublin een soulband vormt, ‘al zijn we daarvoor misschien iets te wit’. Al snel lijken allerlei spanningen binnen de groep het grote succes in de weg te staan.

Het publiek wist de muziek van de fictieve band zo te waarderen, dat deze ook na de film, in een iets andere bezetting, bleef optreden. The Commitments maakt deel uit van Doyles ‘Barrytown’-trilogie, waarvan ook de vervolgen The Snapper en The Van succesvol werden verfilmd. Bekroond met onder andere de BAFTA voor beste film, regie en script.

De keuze van… Misha Davids

‘Films over bandjes zijn er genoeg. Films over soulbands zijn er al minder. En films over soulbands uit Dublin zijn er helemaal weinig. Dat alleen al maakt The Commitments een opmerkelijke film. Maar er is veel meer. Want de fantastische muziek nog even daargelaten gaat de film, gebaseerd op het boek van Roddy Doyle, ook over de armoede, de tegenslag én het optimisme in het Ierland van de jaren tachtig. In beeld gebracht in de directe en bij vlagen confronterende stijl van regisseur Alan Parker, voor wie dit niet zijn enige muziekfilm was (Pink Floyd – The Wall, Evita, Fame).

Ik kan me niet meer herinneren of ik de film indertijd ook in de bioscoop gezien heb. Wel weet ik dat ik hem in de jaren sinds 1991 ontelbare keren opnieuw gekeken heb. Op video en later op DVD. Het is misschien niet de beste film die ik ooit gezien heb, maar het is beslist een van de allerleukste. Kom dus vooral kijken of ik gelijk heb. Er mag gedanst worden.’