Tussen blauwe golven en groene corridor

Tussen blauwe golven en groene corridor

Hans van Houwelingen - Nederland - 2019 - 72 minuten - taal: Nederlands

Op zaterdag 2 oktober vertoont Focus de documentaire Tussen blauwe golven en groene corridor van Hans van Houwelingen, die hij samen met enkele jonge kunstenaars en studenten van ArtEZ maakte. De docu gaat over het voornemen van de Gemeente Arnhem om het iconische kunstwerk Blauwe Golven van Peter Struycken te slopen.

De Gemeente Arnhem is in 2017 voornemens het iconische Arnhemse omgevingskunstwerk Blauwe Golven van kunstenaar Peter Struycken te slopen om, binnen haar project Creatieve Corridor of Groene Corridor, plaats te maken voor een nieuwe parkachtige inrichting. Er zijn meerdere partijen actief die de sloop van het kunstwerk ofwel steunen, ofwel willen voorkomen. De opzet van Tussen blauwe golven en groene corridor is om de context waarin deze ontwikkeling zich afspeelt zichtbaar en voelbaar te maken in een omvattende video-installatie. De centrale vraag is hoe Nederlands cultureel erfgoed zich verhoudt tot de belangen en verantwoordelijkheden van zijn gebruikers en eigenaars. Wat betekent cultureel erfgoed, wat is haar waarde en wie bepaalt die? Welke factoren en actoren bepalen kortom het lot van cultureel erfgoed?

Tussen blauwe golven en groene corridor begon in 2018 als tijdelijke workshop met kunststudenten van BEAR fine arts, de bachelors opleiding van ArtEZ, waarin onafhankelijk van de academie een onderzoeksproject werd opgezet. Dit groeide uit tot een twee jaar durend onderzoek door een zelfstandig opererend team van jonge kunstenaars, het ArteZTeam. Uit enkele honderden uren interviews met politici, historici, buurtbewoners, scholen, bedrijven, juristen, erfgoedinstellingen, architecten, kunstinstituten, kunstliefhebbers en kunsthaters kan één conclusie stellig worden getrokken: niemand kent precies de regels en gedragscodes waarmee er in Nederland met publieke kunst als cultureel erfgoed moet worden omgegaan. Zijn die er überhaupt wel? Experts hebben meer vragen dan antwoorden. Belanghebbenden verzamelen lukraak voor hen bruikbare argumenten. De videoregistraties duiden een spektakel aan meningen en veronderstellingen, meestal evident opportunistisch van aard.

Doorgaans beweegt een kunstwerk zich binnen een keur aan conventionele institutionele, culturele, economische en politieke kaders. In dit project zijn de rollen omgedraaid, spelen deze kaders de hoofdrol en bewegen zich binnen de context van dit kunstwerk. Alle actoren die we kennen als voorwaarde scheppend – zij die de kunst beoordelen en waarborgen – zijn hier zelf protagonist in een ondoorgrondelijk drama: dat van de ‘cultuur’ waarin cultureel erfgoed is gebed. Niet in de laatste plaats zijn het de interviewers zelf, de jonge kunstenaars die consequent ook zichzelf filmden, die impliciet de contouren schetsen van een nieuwe kwetsbare generatie in een verhard gepolitiseerd artistiek klimaat. Het lukte deze groep kunstenaars een cruciale rol van betekenis te spelen.