Filmmaker Diego Gutiérrez weet dat hij binnen afzienbare tijd twee naasten zal verliezen: zijn beste vriend en zijn moeder. Beiden vragen hem om hen tijdens die laatste fase te filmen. Wat zijn de verhalen die ze willen achterlaten?

Al pratend proberen ze zichzelf te begrijpen; de redenen, het doel en het spoor van hun pad door deze wereld. Gutiérrez visualiseert de tocht die beiden afleggen als een bootreis naar Antarctica. Het continent dat geen spoor kent van menselijk ingrijpen en slechts te bereiken is via woeste wateren. Een mogelijk vacuüm van kleur, geluid, textuur en geur. De regisseur maakt de tocht mee en observeert zijn vriend en zijn moeder. Door naar hen te luisteren probeert hij iets te begrijpen wat niet uit te leggen valt. Waarom zijn we hier? Is het de moeite waard? Is het genoeg?

The Mirror and the Window is een expeditie, een uitdrijving en een bezwering als voorbereiding op de grote sprong in de leegte, in een poging te begrijpen waar het leven om draait.