Indrukwekkend en visueel prachtig drama, wat begint met de vondst van een lichaam in de uitgestrekte Mongoolse vlakte. Een jonge politieman moet het lichaam bewaken en wordt daarbij vergezeld door een herderin, een onafhankelijke vrouw met haar kudde.

Öndög ontving een aantal prijzen, o.a. de award voor beste film tijdens het filmfestival in Gent en het filmfestival in Nantes. Tevens ontving de film een nominatie voor beste film tijdens de Berlinale. Regisseur Wang Quan’an won in 2007 de Gouden Beer op de Berlinale met de film Tuya’s Marriage. Net als in Öndög speelde de Mongoolse steppe een belangrijke rol in die film.

Öndög begint met de vondst van een overleden vrouw in een uitgedroogd graslandschap. Een jonge politieagent moet het lichaam bewaken. Al snel komt een herderin met een kameel hem gezelschap houden. Zij maakt avances en ze hebben seks in de barre kou. De vrouw komt er al snel achter dat ze zwanger is. Maar kan een baby de manier veranderen waarop zij met de rest van de wereld omgaat? Wang Quan’an durft in zijn film lange scènes in te lassen waarin schijnbaar niets wezenlijks gebeurt. Totdat de absolute stilte van de omgeving wordt verstoord door een onverwachte levensgebeurtenis. Zoals een overlijden of een geboorte, een onverwacht gevoel van liefde, humor, warmte of filosofische overpeinzing, gecentreerd rond het enigma van de öndög.

Öndög is het Mongoolse woord voor ei. Pas in het laatste deel van de film wordt duidelijk dat öndög zowel verwijst naar gefossiliseerde dinosauruseieren als naar de groeiende foetus in de moederschoot. Met zijn betoverende landschapsfotografie, zijn etnografische details en zijn memorabele no-nonsense heldin, is Öndög onweerstaanbaar en verrassend. Tot aan het excentrieke gebruik van het liedje ‘Love Me Tender’ van Elvis Presley toe. Öndög is van een eenvoud die nog slechts zelden valt te bewonderen. De beelden laten een diepe indruk achter en vertellen een verhaal dat cinematografisch onuitwisbaar is.