Gevangen tussen halfgoden en massale waanzin, in een wereld van propagandabeelden, surrealistische collages en popart-animatie, worstelt Lei’s familie om de roerige tijden van China van de jaren vijftig en zestig te doorstaan. Ningdu is een ode aan familie, herinnering en een reconstructie van familiegeschiedenis in de Geschiedenis van China.

‘Onze familie is bijzonder’, zegt Lei Jiaqi, de vader van filmmaker Lei Lei. Op de geluidsband van deze inventieve en ontroerende film begint hij te vertellen over de worstelingen van zijn familie te midden van de roerige jaren vijftig en zestig in China.

Zijn eigen vader, Lei Ting, wordt naar het platteland gestuurd om bij te dragen aan China’s streven naar massaproductie. Jiaqi blijft achter met zijn zus en zijn zieke moeder. Wanneer moeder overlijdt en het systeem Ting verbiedt om bij zijn kinderen te komen wonen, belanden de kinderen in een weeshuis. Tijd verstrijkt en Ting trouwt met een nieuwe vrouw, Jin, en het gezin wordt herenigd. Maar niet veel later herhaalt de geschiedenis zich. De Culturele Revolutie breekt uit en Ting wordt naar een heropvoedingskamp gestuurd, gebrandmerkt als klassenverrader. De dochters worden onder druk gezet hun gezin te verlaten en gaan naar de universiteit, terwijl Jiaqi en zijn nieuwe moeder naar het platteland worden gestuurd. Ze wachten allemaal de dag af herenigd te kunnen worden.

Regisseur Lei Lei weet door middel van stop-motion en animatie op unieke wijze het aangrijpende verhaal van zijn familie te vertellen. De combinatie van kleiwerk en archiefbeelden laten China zien in de tijd van twee revoluties, die miljoenen mensen het leven kostten. Zo weet Lei Lei de onbegrijpelijke geschiedenis van zijn vaderland tastbaar te maken.