50 jaar Focus: Gummo (1997)

50 jaar Focus: Gummo (1997)

Harmony Korine - VS - 1997 - 95 minuten - taal: Engels
  • 12 jaar en ouder
  • angst
  • geweld
  • grof taalgebruik

Deze film is onderdeel van ons jubileumprogramma ’50 jaar Focus in 50 films’, waarvoor vrienden en bekenden van Focus de selectie mochten maken. Gummo is de favoriet van Rob Groot Zevert, Omstand Arnhem. Op donderdag 27 juni geeft hij een inleiding bij de film.

Het regiedebuut van Harmony Korine, scenarist van het beruchte Kids. Een verwarrende, ongemakkelijke en hippe allegorie over opgroeien in Amerika, verteld aan de hand van de avonturen van een reeks bizarre karakters. Een hallucinerende reis door de verborgen krochten van Amerika’s collectieve onderbewustzijn die je gezien móet hebben.

De keuze van… Rob Groot Zevert

‘Het was de debuutfilm van Harmony Korine. Destijds nog geen 25 jaar oud toen hij deze film maakte. Zijn films staan bekend om hun cynische humor, asburdisme en experimentele structuur. Critici van Korine beschouwen hem als een idioot, met werk dat in de eerste plaats bedoeld is om te choqueren. Andere filmcritici dragen hem op handen en beschouwen hem als een auteursregisseur met een unieke visie. In zijn verhalen komen vaak thema’s als drugs, seks, geweld, armoede en disfunctionele relaties aan bod.

Harmony Korine kiest het perspectief van jongeren, zonder gezag of autoriteit. Gummo laat een wereld zien die huiveringwekkend en humoristisch is, wreed en ontroerend, die zowel afschuw als compassie oproept. Gummo speelt zich af in Xenia, Ohio (VS) in een verpauperde wijk waar armoede, verveling en lethargie heerst, een paar jaar na een verwoestende tornado die het stadje verpulverde en volledig uit elkaar sloeg. Gummo volgt ogenschijnlijk willekeurig een aantal inwoners. Het zijn een soort filmische schetsen van Xenia en haar inwoners. Korine gebruikt afwisselend video, Super 8-film en polaroids om daarmee deze collage-achtige structuur van de film kracht bij te zetten. Er loopt geen normaal mens rond in Xenia, iedereen lijdt wel aan een of andere ziekte of afwijking en anders zijn ze wel aan de drank of verslaafd aan drugs.

In de film lopen grofweg twee verhaallijnen: we volgen Solomon en Tummler die op hun fiets de straten afstruinen naar katten die ze kunnen afschieten om aan de plaatselijke Chinees te verkopen, en er zijn de twee tienerzusjes Dot en Helen, die ook op zoek naar een kat, maar dan hun eigen huisdier. En dan is er natuurlijk nog Bunny Boy, de jongen met de skateboard en de muts van konijnenoren.

Korine is er niet op uit de karakters in de film belachelijk te maken – ondanks alles blijf je een zekere sympathie voor ze koesteren. Bij mij is de scene van Solomon in het donkerbruine badwater met zijn bord spaghetti legendarisch. Het bracht mij terug bij de zaterdagmiddagen bij mijn vriendje Felix die dan ’s middags in bad moest van zijn moeder, terwijl ik kannetjes heet water uit de keuken haalde om het water lekker op temperatuur te houden. Prachtige film!’

50 jaar Focus: Gummo (1997) - Focus Filmtheater Arnhem