Bijzonder heroïsche en bezielende feelgood-documentaire over Tracy Edwards, een “high-school drop-out” van 24, die in 1989 met een geheel vrouwelijke bemanning deelnam aan de zwaarste en gevaarlijkste zeilrace rond de wereld.

Vol twijfel en onder immense druk, houdt ze het soms maar net vol en weet ze op miraculeuze wijze zowel maatschappelijke tegenwerking als de extreem slopende zeilomstandigheden te overwinnen. Het zijn de jaren ’80, waarin “girls aren’t for sailing, they’re for screwing when you get into port”.

Tracey Edwards loopt als 16-jarige weg van huis en leert zeilen via baantjes als kok en poetser op zeilboten. Wanneer ze over de Whitbread Round the World Race hoort, is ze verkocht. Vrouwen worden echter niet sterk genoeg geacht om als zeilmaat mee te mogen, laat staan kapitein of navigator te kunnen zijn. Onwaarschijnlijk volhardend en met alle tegenwerking die je maar kan bedenken, lukt het haar samen met twaalf andere avontuurlijke vrouwen een boot klaar te krijgen. Journalisten sluiten weddenschappen op hoe lang het duurt voor ze verongelukken. In de Guardian wordt de boot omschreven als “a tin full of tarts”. Het is 1989. De race zelf is intens spannend en opwindend en tegelijkertijd van een grote schoonheid. De vrouwen willen winnen en zetten daarbij alles op het spel…